حق جویی، حق گویی
کاوش حقایق دینحق جویی، حق گویی
کاوش حقایق دینمرزداران شیعه کیستند؟
قال جعفر بن محمد الصادق ع علماء شیعتنا مرابطون فی الثغر الذی یلی إبلیس و عفاریته یمنعهم [یمنعونهم] عن الخروج على ضعفاء شیعتنا و عن أن یتسلط علیهم إبلیس و شیعته النواصب ألا فمن انتصب لذلک من شیعتنا کان أفضل ممن جاهد الروم و الترک و الخزر ألف ألف مرة لأنه یدفع عن أدیان محبینا و ذلک یدفع عن أبدانهم[1]
علماى شیعه، مرزداران مرزهایى هستند که ابلیس و عفریتهاى او از آنجا حمله مىکنند؛ آنان سپاه ابلیس را از هجوم بردن بر ناتوانان شیعه باز مىدارند، و از چیره شدن ابلیس و پیروان دشمنخوى او برایشان جلوگیرى مىکنند. آگاه باشید، هر کس از شیعه ما خود را به این مرزدارى برگمارد، مقامش از کسانى که با رومیان جهاد کردند و .. هزار هزار بار بالاتر است، بدان جهت که این مرزدار، از دین دوستان ما دفاع مىکند، در صورتى که آنان از بدن ایشان دفاع مىکنند:
لِأَنَّهُ یَدْفَعُ عَنْ أَدْیَانِ مُحِبِّینَا وَ ذَلِکَ یَدْفَعُ عَنْ أَبْدَانِهِم
در زمانه ای هستیم که نه اسم مهدی علیه السلام و نه رسم او، نه اسم رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و نه رسمش، نه امامان مدافعی ندارد و ضعفای شیعه روز و شب مورد هجوم عقیدتی اند، و داعیه داران علم دین اندک تعرضی به شخص و شخصیتشان را بر نمی تابند اما ابدا کسی به فکر این نیست که این امام غائب در قلبها نمیرد.
کیست که از ضعفاء شیعه حمایت میکند؟ و دلش بتپد که عقیده شان سست نشود و مورد هجوم مخالفان قرار نگیرند؟ ذراری امامان و محبینشان برای ایشان اهمیت داشته اند. در این صورت خدمت به چه کسی معنا می تواند داشته باشد؟ چه کسی به این دو امر متنبه است؟
استفِی الثَّغْرِ الَّذِی یَلِی إِبْلِیسَ وَ عَفَارِیتَهُ یَمْنَعُونَهُمْ عَنِ الْخُرُوجِ عَلَى ضُعَفَاءِ شِیعَتِنَا وَ عَنْ أَنْ یَتَسَلَّطَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ وَ شِیعَتُهُ النَّوَاصِبُ یَمْنَعُونَهُمْ عَنِ الْخُرُوجِ عَلَى ضُعَفَاءِ شِیعَتِنَا
ابلیس و عفاریتش الان بر ضعفاء شیعه خارج شده اند چه باید کرد؟
یک شیعه اگر شیعه باشد امروز یک روز در خانه نیست هر روز در کشوری و در نقطه ای از جهان از ضعفاء شیعه مراقبت میکند این چه ثقلی است که ما را به زمین چسبانده است؟ ریشه اش فقط و فقط دنیا طلبی است.
قرآن میگوید:
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ما لَکُمْ إِذا قیلَ لَکُمُ انْفِرُوا فی سَبیلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَ رَضیتُمْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیا مِنَ الْآخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا فِی الْآخِرَةِ إِلاَّ قَلیلٌ
اى کسانى که ایمان آوردهاید، جهت چیست که چون به شما امر شود که براى جهاد در راه خدا بىدرنگ خارج شوید (چون بار گران) به خاک زمین سخت دل بستهاید؟ آیا راضى به زندگانى دنیا عوض آخرت شدهاید؟ در صورتى که متاع دنیا در پیش عالم آخرت اندکى بیش نیست.
این مسلمانی نیست! هر کس تصور کند با اینگونه زندگی کردن مسلمان است، توهم کرده است. یقین دارم که این زندگی پر عافیت، فرسنگ ها از مسلمانی به دور است.
